فلورسانس اسپکتروسکوپی (اسپکتروفلوریمتری یا فلوریمتری) نوعی اسپکتروسکوپی الکترومغناطیسی است که خاصیت فلورسانس را در نمونههای مورد مطالعه، بررسی مینماید. در این تکنیک از یک اشعه نورانی با شدت مشخص، برای تحریک الکترونها استفاده میشود. در نتیجه الکترونها به سطوح بالاتر انرژی منتقل میگردند. محدوده طيف الكترومغناطيس میتواند از اشعه ماوراء بنفش تا امواج راديويي باشد.
این دستگاه دارای حالت های متعدد جمع آوری دیتا شامل فلورسنس، فسفروسنس، کمی لومینسنس، بیولومینسنس و time resolved phosphorescence می باشد.
برخی کاربردهای دستگاه:
تشخیص، شناسایی و اندازه گیری پروتئین و ساختار
آنالیز سموم کشاورزی و آلاینده های زیست محیطی در نمونه های کشاورزی، پساب، فاضلاب و رودخانه ها
تعیین ظرفیت آنتی اکسیدانی در سرم انسانی با استفاده از فلورسانس برای سنجش ORAC
تعیین کمی کوئینین Quinine در نوشیدنیها و آب ها
بیان پروتئین فلورسنت سبز (GFP) و مشتقات آن در مخمر
شناسایی و اندازه گیری ترکیبات آنتی اکسیدان
تشخیص، شناسایی و اندازه گیری داروها در نومنه های دارویی و پلاسما با حساسیت بالا
آنالیز رنگینه های طبیعی و سنتزی موجود در گیاهان، نمونه های غذایی و پساب
تشخیص،تعیین و بررسی نانوذرات و برهمکنش ها
بررسی خواص فلورسنت نمونه های Stalactite
برآورد تفاوت های ظریف در ساختار سوم پروتئین با نظارت بر فلورسانس تریپتوفان ذاتی پروتئین ها.
تعیین ثابتهای اتصال مولکولهای کوچک (مانند پلی فنولها) به پروتئینها با روش خاموش کننده فلورسانس تریپتوفان
بررسی آبگریزی سطح پروتئین (یا تغییرات کوچک در ساختار درجه سوم که بر آبگریزی سطح تأثیر می گذارد) با نظارت بر اتصال پروب فلورسنت آبگریز (مانند ANS ، 8-anilino-1-naftalensulfonic acid).
پایش واکنش میلارد با تشخیص محصولات واکنش فلاردسنت میلارد.
تعیین بسیار حساس فعالیت آنزیم با بستر فلورسنت.
ارزیابی تعاملات ترکیبات هماهنگ بیولوژیکی فعال ، مانند مجتمع های پلاتین (IV) و روتنیم (II) ، با آلبومین سرم انسان و DNA تیموس گوساله.
همبستگی ساختار و ویژگیهای مولکولهای طبیعی و مصنوعی و مجتمع های فلزی آنها